De periode van de Nationale Feestdag haalde het Aarschotse koor weer een krachttoer uit. Op 18 juli stonden ze op Les Francofolies in het Waalse Spa, één van de grootste festivals in het zuidelijke deel van ons land. Op 21 juli, de Nationale Feestdag, deden ze hun ding in Brussel en diezelfde dag stonden ze aan de andere kant van de wereld, in Montréal (Canada) voor een dubbelconcert op het festival 'Just pour rire'. Van vakantie kwam er die periode niet veel in huis want enkele dagen later waren ze al te gast in Cloppenburg in Duitsland. "Het is nu een jaar of tien dat ik met hen rondtoer", lacht hij. "In het begin waren het vooral wedstrijden, ook in het buitenland. Ondertussen is het koor zo gegroeid dat het een fulltime bezigheid is geworden. Ik werk als buschauffeur bij Toptours in Aarschot maar rijd nu vooral voor het meisjeskoor. En zeggen dat ik destijds met de bus ben beginnen te rijden als vakantiejob. Eigenlijk heb ik een diploma Handelswetenschappen. Bijna elk weekend moet ik wel 'werken' maar zo voelt het niet aan. Dankzij Scala heb ik ook een enorm stuk van de wereld gezien. Ik ben op plaatsen geweest waar geen enkele Belgische buschauffeur komt." Vranken maakt onderweg ook wat mee. "In Boedapest hadden we allemaal iets fout gegeten", lacht hij. "Resultaat: de hele bus had diarree. Ik zag in mijn spiegel continu een file staan voor het toilet op de bus. Ik heb de dubbeldekker toen geparkeerd voor een toilet. Of Scala moest spelen op de Reeperbahn in Hamburg tussen de nachtclubs. Na het concert, we waren gelukkig met de rockband, hebben we nog een auto moeten optillen die onze bus vastgezet had." Vranken is recent aan een dieet begonnen. "Ik ben van 128 kilo naar 101 gegaan", lacht hij. "De Scala-meisjes steunen me ook. Elke week vragen ze wel of er nog iets afgegaan is. Binnenkort zit ik onder de magische grens van de honderd kilo." Scala kan ondertussen rekenen op respect van heel wat internationale artiesten. "Het doet natuurlijk iets als een groep als Rammstein een compliment geeft aan Scala", lacht hij. "Ondertussen ken ik alle nummers van Scala ook van buiten maar echt op een podium meezingen, zie ik mij nooit doen. In Canada ben ik niet als chauffeur mee geweest maar als een soort stagehand. Daar werd het vervoer ook voor ons geregeld. Wat het regelen betreft, is Stijn een organisatiewonder. Hij houdt steeds een perfecte planning en tijdschema bij." In vergelijking met andere reizigers, zijn de Scala-meisjes erg propere reizigers. "Sommige reizigers kunnen echt een 'meststal' van de bus maken", lacht hij. "De meisjes niet. Na een rit voor Scala heb ik nooit veel werk om de bus op te kuisen. Ze nemen zelf hun afval al mee en stoppen het in de vuilnisbak. Het is echt zalig om te mogen werken voor Scala." De politiek is perfect te combineren met zijn werk voor Scala. "Ik werk voor hen quasi elk weekend. Politieke vergaderingen plan ik wel in de loop van de week, als ik niet moet rijden voor Scala. In het weekend ben ik met de Steven en Stijn en de vriendinnetjes op pad. Dat zeg ik altijd", knipoogt hij. "Eigenlijk mag dit leven tot aan mijn pensioen blijven duren."

Volgens getuigen stapte donderdagavond een 27-jarige man op de bus zonder te betalen. De chauffeur maakte hem hierop attent en het kwam tot een ruzie tussen de chauffeur, de man en een 23-jarige vrouwelijke passagier. De chauffeur kreeg dan plots een klap tegen het hoofd en raakte bewusteloos. De bus reed verder en kwam tot stilstand tegen een metalen afzetting van een brug.

Op het moment van de feiten waren er nog een dertigtal passagiers aanwezig in de bus, maar behalve de chauffeur raakte niemand gewond. De drie betrokkenen werden aangehouden door de politie.

'We willen geen doden op ons geweten', steekt Marie-Louise De Backer van het wijkcomité 'Heembeek Blijft' van wal.

Ze is niet te spreken over de geplande verplaatsing van de halte van bus 53 en 47 naar de drukke Frans Vekemansstraat voor de nachtwinkel, de schoenwinkel en de krantenwinkel.

'De bevolking wenst niet dat de bushalte op het Peter Benoîtplein vervangen wordt door een nieuwe fontein. Die mag er komen, maar zeker niet ten koste van de veiligheid van onze schoolkinderen', zegt ze. 'Het geplande trottoir aan de nieuwe bushalte in de Frans Vekemansstraat zou slechts 3,5meter breed zijn. Veel te smal om al de kinderen op te vangen. En daar zou dus de nieuwe bushalte komen.'

In de buurt van het Peter Benoîtplein zijn er vijf scholen. 'Wanneer de school gedaan is, staat het Peter Benoîtplein vol kinderen en ouders. Het gaat er vrolijk aan toe en er wordt gelachen, gespeeld en gelopen op het plein. Op de banken zitten oudere mensen, maar ook moeders met de kinderwagen. Kortom, er is sociaal toezicht en de kinderen wachten in een veilige omgeving op de bus die hen naar huis zal brengen.'

'Als de halte verplaatst wordt naar de Frans Vekemansstraat, moeten de kinderen wachten in een onveilige omgeving. Het risico op een verkeersongeval neemt aanzienlijk toe. Ik hoop dat ik een luisterend oor zal vinden bij de politici om de plannen alsnog te wijzigen.'

De Backer benadrukt dat ze niet gekant is tegen de heraanleg van het plein. De werken zijn in augustus gestart en duren tot het eind van dit jaar.

'De Heembekenaren wachten al jaren op deze renovatie. Hoe sneller ze wordt uitgevoerd, hoe beter. Ook de handelaars zijn tevreden over de verwezenlijking van het beloftevolle project en hopen op de heropleving van de handelswijk. Heembeek is een dorp in de stad en dat moet ook zo blijven. Toch vinden we dat het stadsbestuur ons te weinig heeft geïnformeerd over hoe de werken zullen verlopen.'

Het blijft onduidelijk of het Brusselse stadsbestuur alsnog de halte van de bus zal behouden op het Peter Benoîtplein.